مقايسه زبان انگليسي و فارسي
مقايسه زبان انگليسي و فارسي از جمله تفاوتهاي واژگاني، آوايي، نحوي و معناشناختي در كنار شباهتهاي خانواده زباني را در اين مطلب ميتوانيد مشاهده كنيد. مطالعه اين نوشتار براي كليه علاقمندان به حوزه زبانشناسي، دانشجويان زبان و ادبيات بويژه آموزش زبان فارسي به غيرفارسي زبانان و دوستداران فراگيري زبان توصيه ميشود.
مقدمه
زبانها بازتابی از فرهنگ، تاریخ و نحوه ارتباط مردم در یک جامعه هستند. انگلیسی و فارسی دو زبان متمایز هستند که توسط میلیونها نفر در سراسر جهان صحبت میشوند. در حالی که انگلیسی یک زبان ژرمنی است و عمدتاً در کشورهایی مانند ایالات متحده، بریتانیا، کانادا و استرالیا صحبت میشود، فارسی (فارسی) یک زبان هند و ایرانی است که عمدتاً در ایران، افغانستان (به عنوان دری) و تاجیکستان (به عنوان تاجیکی) صحبت میشود. اين نوشتار به مقايسه زبان انگليسي و فارسي پرداخته و شباهتها و تفاوتهای آنها را در جنبههای مختلف زبانی فهرست كرده است.
زمینه تاریخي (Historical Background)
منشأ و تکامل:
انگلیسی: از قبایل ژرمن اولیه نشأت گرفته و از طریق مراحل انگلیسی قدیمی، انگلیسی میانه و انگلیسی مدرن تکامل یافته است که تحت تأثیر لاتین، فرانسوی و زبانهای دیگر قرار گرفته است.
فارسی: ریشههای خود را به فارسی قدیم امپراتوری هخامنشی بازمیگرداند و از طریق فارسی میانه (پهلوی) در دوره ساسانی به فارسی مدرن تکامل یافته است که تحت تأثیر زبانهای عربی و ترکی قرار گرفته است.
الفبا و خط (Alphabet and Script)
انگلیسی: از الفبای لاتین با 26 حرف استفاده میکند. جهت نوشتار آن از چپ به راست است.
فارسی: از نسخهای از خط عربی با 32 حرف استفاده میکند. جهت نوشتار آن از راست به چپ است.
آواشناسي (Phonology)
صداهای مصوت و صامت:
انگلیسی: دارای سیستم مصوت پیچیدهای با حدود 20 صدای مصوت (شامل دوتاییها) و 24 صدای صامت است.
فارسی: سیستم مصوت سادهتری با 6 صدای مصوت (3 کوتاه و 3 بلند) و حدود 23 صدای صامت دارد.
تكيه و آهنگ:
انگلیسی: تکیه دینامیک است و میتواند معنای کلمات را تغییر دهد (مثلاً “record” به عنوان اسم در مقابل “record” به عنوان فعل). الگوهای آهنگ برای معنی و احساسات بسیار مهم هستند.
فارسی: تکیه به طور کلی کمتر دینامیک است. آهنگ مهم است اما الگوهای قابل پیشبینیتری نسبت به انگلیسی دارد.
دستور زبان (Grammar)
ترتیب کلمات:
انگلیسی: ساختار فاعل-فعل-مفعول (SVO). مثال: “She (S) eats (V) an apple (O).”
فارسی: ساختار فاعل-مفعول-فعل (SOV). مثال: “او (S) یک سیب (O) میخورد (V).”
زمانها و صرف فعل:
انگلیسی: استفاده گسترده از افعال کمکی برای تشکیل زمانهای مختلف. صرف افعال منظم و بیقاعده.
فارسی: استفاده از پیشوندها و پسوندها برای صرف فعل با ساختارهای زمانی سادهتر و تمایز کمتر در شکلهای فعل نسبت به انگلیسی.
حروف تعریف:
انگلیسی: حروف تعریف معین (the) و نامعین (a/an) استفاده میشود.
فارسی: حرف تعریف معین ندارد؛ حرف تعریف نامعین “-ی” است.
واژگان (Vocabulary)
وامواژهها و تأثیرات:
انگلیسی: به طور گسترده واژگان زيادي را از لاتین، فرانسوی، یونانی و بسیاری از زبانهای دیگر به دلیل وقایع تاریخی مانند فتح نرماندی (Norman Conquest) قرض گرفته است.
فارسی: تعداد زیادی وامواژه به دلیل تأثیر دين اسلام از عربي وارد آن شده است و همچنین کلمات زيادي را از فرانسوی، روسی و انگلیسی در زمانهای مدرن قرض گرفته است.
تشکیل کلمات:
انگلیسی: به طور گسترده از پیشوندها و پسوندها برای تشکیل کلمات جدید استفاده میکند.
فارسی: استفاده مشابهی از پیشوندها، پسوندها و کلمات مرکب دارد که اغلب ریشههای بومی را با وامواژهها ترکیب میکند.
سیستم نوشتاری (Writing System)
الفبا:
انگلیسی: الفبای لاتین با حروف بزرگ و کوچک.
فارسی: خط عربی بدون تمایز بین حروف بزرگ و کوچک.
نقطهگذاری:
انگلیسی: استفاده گسترده از علائم نقطهگذاری مانند ویرگول، نقطه، علامت سوال، علامت تعجب و غیره.
فارسی: استفاده کمتر از علامتهای نقطهگذاری و گاهي استفاده از اعراب برای كمك به تلفظ كلمات و توضیح معنی.
زمینه فرهنگي (Cultural Context)
سنت ادبی:
انگلیسی: سنت ادبی غنی با آثار شناختهشده جهانی از شکسپیر، دیکنز و نویسندگان معاصر.
فارسی: معروف به شعر کلاسیک با شخصیتهایی مانند مولانا، حافظ و فردوسی و ادبیات مدرن که بازتاب دهنده تغییرات اجتماعی و سیاسی است.
اصطلاحات و تعبیرات:
انگلیسی: اصطلاحات غالباً ریشه در وقايع تاریخی و فرهنگی دارند.
فارسی: غنی از اصطلاحات، ضربالمثلها و تعبیراتی است که عمیقاً در زمینههای فرهنگی و تاریخی نهفته است.
شباهتها
ریشههای هند و اروپایی:
هر دو زبان انگلیسی و فارسی به خانواده زبانهای هند و اروپایی (Indo-European) تعلق دارند و برخی ریشههای خانوادگي مشترک دارند.
تماس زبانی:
هر دو زبان تحت تأثیر رويدادهاي تجاري، تاریخی، فتوحات و تبادلات فرهنگی قرار داشتهاند.
نتیجهگیري
در حالی که انگلیسی و فارسی از نظر آواشناسی، دستور زبان، سیستم نوشتاری و زمینههای فرهنگی تفاوتهای قابل توجهی دارند، يكي از شباهتهاي آنها اين است كه هر دو متعلق به خانواده هند و اروپایی هستند. درک این تفاوتها و شباهتها نه تنها به زبانآموزان کمک میکند بلکه همچنین منجر به شناخت اين دو زبان خواهد شد.