تکامل روشهای ذخیره داده
در راستای آموزشهای مرتبط با ذخیره سازی، امروزه نگاهی به روند تکامل روشهای ذخیره داده از نیمه قرن بیستم تاکنون خواهید انداخت. آشنایی با این شیوهها، اهمیت مبحث داده و ذخیره آن را دو چندان خواهد کرد.
مروری بر روند تکامل ذخیره سازی
تکامل ذخیرهسازی دادهها با پیشرفتهای قابل توجهی منعکس کننده سرعت سریع پیشرفت فناوری همراه بوده است. در روزهای اولیه محاسبات، دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، دادهها با استفاده از کارتهای پانچ (Punch Card) ذخیره میشدند، که قطعات فیزیکی کاغذ با سوراخهایی بودند که برای نمایش اطلاعات در آنها پانچ شده بود. این کارتها هر کدام میتوانستند حدود ۸۰ بایت داده را نگهداری کنند و عمدتاً برای ورود داده به رایانههای آن زمان استفاده میشدند. با پیشرفت فناوری، نوار مغناطیسی (Magnetic Tape) در دهه ۱۹۷۰ ظهور کرد و افزایش قابل توجهی در ظرفیت ذخیرهسازی را به ارمغان آورد. این نوارها میتوانستند تا ۱۴۰ مگابایت داده ذخیره کنند و به دلیل هزینه نسبتاً کم و ظرفیت ذخیرهسازی زیادتر خود، به طور گستردهای برای پشتیبانگیری و بایگانی استفاده میشدند.
دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ شاهد معرفی و پذیرش گسترده فلاپی دیسکها (Floppy Disks) و درایوهای دیسک سخت (HDD) بودند. فلاپی دیسک، به ویژه نوع ۳.۵ اینچی، میتوانستند تا ۱.۴۴ مگابایت داده را ذخیره کنند و به استانداردی برای رایانش شخصی و انتقال داده تبدیل شدند. با این حال، پیشرفت واقعی با درایوهای دیسک سخت (HDD) به وقوع پیوست که فضای ذخیرهسازی بسیار بیشتری را ارائه دادند و تا پایان دهه ۱۹۹۰ به ۱۰ گیگابایت رسیدند. این درایوها به واسطه توانایی خود در ذخیرهسازی مقادیر زیادی داده در فرم نسبتاً فشرده، به ابزار ذخیرهسازی اصلی برای رایانههای شخصی و سرورها تبدیل شدند.
دهه ۲۰۰۰ و ۲۰۱۰ تغییرات تحولی بیشتری را با ظهور دیسکهای نوری و درایوهای حالت جامد (SSD) شاهد بودیم. دیسکهای نوری مانند CD و DVD ابتدا برای توزیع محتوا و پشتیبانگیری محبوب شدند که حجم DVD ها تا ۴.۷ گیگابایت ذخیرهسازی را فراهم نمود. با این حال، SSD ها با ارائه دسترسی با سرعت بالا و افزایش قابلیت اطمینان، ذخیرهسازی دادهها را متحول کردند و ظرفیتهایی بیش از ۱ ترابایت را ارائه دادند. امروزه و در دهه ۲۰۲۰، ذخیرهسازی ابری به عنوان فناوری پیشرو در نوآوری ذخیرهسازی داده ظاهر شده است. با ارائه ظرفیت ذخیرهسازی نامحدود، خدمات ابری راهحلهای ذخیرهسازی مقیاسپذیر و از راه دور را فراهم میکنند که نیازهای افراد و شرکتها را برآورده میکند و یک دوره جدید در تکامل ذخیرهسازی دادهها را نشان میدهد.
مقایسه روشهای ذخیره سازی
در ادامه بررسی روند تکامل روشهای ذخیره داده و در جدول زیر، 7 روش یاد شده در بالا را بر اساس شاخصهای دوره، واسط ذخیره سازی، ظرفیت، شکل فیزیکی و کاربرد اصلی مقایسه کردهایم تا بتوان روند تکاملی آنها را درک کرد.
دوره | واسط ذخیرهسازی | ظرفیت | شکل فیزیکی | کاربرد اصلی |
دهه 1950-1960 | کارت پانچ | 80 بایت در هر کارت | کارتهای کاغذی | ورود داده برای رایانههای اولیه |
دهه 1970 | نوار مغناطیسی | 140 مگابایت در هر نوار | نوارهای قرقرهای | پشتیبان گیری و بایگانی |
دهه 1980 | فلاپی دیسک | 1.44 مگابایت | دیسکهای 3.5 اینچی | رایانش شخصی |
دهه 1990 | درایو سخت (HDD) | 10 گیگابایت | درایوهای داخلی 3.5 اینتچی | ذخیرهسازی اصلی برای رایانههای شخصی و سرورها |
دهه 2000 | دیسک نوری (CD/DVD) | 4.7 گیگابایت | دیسکهای 120 میلی متری | توزیع محتوا و پشتیبانگیری |
دهه 2010 | درایو حالت جامد (SSD) | 1 ترابایت و بیشتر | درایوهای 2.5 اینچی یا M2 | رایانش با کارایی بالا و ذخیرهسازی |
دهه 2020 | ذخیره سازی ابری | نامحدود | خدمات آنلاین | ذخیرهسازی مقیاسپذیر و از راه دور |
همانطور که در جدول بالا ملاحظه میفرمایید عملاً مقوله زمان دسترسی، مکان دسترسی و ظرفیت و کاربرد در آخرین فناوری که ذخیره سازی ابری است، از میان برداشته شد.بی تردید این روند با ظهور هوش مصنوعی متحول خواهد شد.